บินเดี่ยวไปกับสายลม ๒๕๕๗ หล่อพระและทำบุญบนดอย
- บทที่ ๑ ถนนดำ -
เมื่อได้รับปากกับพระอาจารย์ฮวดว่าจะจัดหารองเท้านักเรียนให้กับเด็กๆ ร.ร.บ้านแม่หาด จึงได้ดำเนินการประกาศบอกบุญทั้งทางสาธารณะ โดยประกาศไปทางเว็บไซต์มหาโอ๊ทดอทคอม (http://mahaoath.com/2013/12/shoes-donation-2/) และบอกบุญกันเป็นการส่วนตัวกับญาติโยมสนิทๆ กัน โดยบอกไปทาง Line และ Facebook Messenger ไม่นานก็ได้รับโอนจตุปัจจัยมาจำนวนหนึ่ง เกินพอกับความต้องการ ต้องขออนุโมทนากับผู้ร่วมบุญทุกท่าน โดยเฉพาะโยมจ๋า ปถมาภรณ์ เพื่อเก่าสมัยเรียนปริญญาตรี ที่นอกจากจะทำบุญเอง ช่วยบอกบุญต่อ แล้วยังช่วยประสานงานกับทาง Gold City ผู้ขายรองเท้านักเรียนอีกด้วย (รายชื่อผู้ร่วมบุญไปดูได้ที่เว็บฯ ตามที่อยู่ที่ได้ให้ไว้ข้างต้น)
รองเท้านักเรียน ๑๕๐ คู่ ถุงเท้า ๔๕๐ คู่ รองเท้าแตะ (ของแถมจากบริษัท) อีกจำนวนหนึ่ง ถูกส่งขึ้นไปที่แม่สะเรียงเพื่อถวายพระอาจารย์ฮวดนำไปแจกบนดอย แต่ว่าท่านไม่ยอมแจกให้ ยืนยันว่าจะให้ข้าพเจ้าขึ้นไปแจกเองกับมือ นี้เป็นเหตุที่ ๑ พระอาจารย์ฮวดยังได้บอกอีกด้วยว่าจะทำการสร้างพระพุทธรูปปูนองค์ใหญ่ที่ "เมโลเด" ในวันที่ ๘ กุมภาพันธ์ ๕๗ นี้เป็นเหตุที่ ๒ ทั้ง ๒ เหตุนี้ทำให้ทริป "บินเดี่ยวไปกับสายลม ๒๕๕๗ หล่อพระและทำบุญบนดอย" เกิดขึ้น โดยกำหนดว่าจะเดินทางวันที่ ๕ กลับวันที่ ๙ หรือไม่ก็ ๑๐ กุมภาพันธ์ ๕๗ (กำหนดการ https://www.facebook.com/events/584256081643458/)
ก่อนถึงวันเดินทาง ๒ วัน สิ่งของต่างๆ ทั้งที่เก็บๆ ไว้จากสังฆทานที่ได้รับถวายมาบ้าง ที่ต้องไปซื้อหามาใหม่บ้างถูกจัดขึ้นบนรถอย่างทุลักทุเล เพราะของมีมาก เรียกว่ามีตั้งแต่เครื่องปั่นไฟ ไปยันไม้ปั่นหู
 |
| จัดของขึ้นรถแบบ "เพียบแปล้" |
 |
| แม้แต่ด้านในก็ "เพียบแปล้" |
๑. ข้าพเจ้าเอง พระมหาโอ๊ท
๒. โยมชาลี ทำหน้าที่พลขับ
๓. โยมฟ้า ญาติธรรมที่หลวงพี่เชอร์รี่ฝากให้เดินทางมาด้วย
วันที่ ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ เราออกเดินทางช้ากว่ากำหนด โดยออกเดินทางเวลาประมาณ ๘.๓๐ น. ไปกันแบบเรื่อยๆ ไม่เร่งรีบ (เพราะรถ Suzuki Caribian นั้นทำความเร็วได้ไม่มาก อย่างเก่งก็ ๑๐๐ กม./ชั่วโมง) แวะเติมแก๊สที่หันตรา ฉันเพลแถวๆ นครสวรรค์ เติมแก๊สอีกครั้งที่สลกบาตร ผ่านเส้นทางเถิน - ลี้ - ดอยเต่า จนมาเย็นที่ อ.ฮอด จ.เชียงใหม่ ที่เราต้องแวะเติมแก๊สให้เต็มถัง จากนี้ไปจนกว่าจะกลับลงมาไม่มีแก๊สให้เราเติมอีกแล้ว รวมทั้งแวะตลาดให้โยมๆ ได้ตุนเสบียงกับข้าวมื้อเย็นด้วย
การเดินทางในวันแรกเป็นถนนดำ (ถนนคอนกรีต/ถนนราดยาง) ล้วนๆ มีจุดหมายที่ วัดดอยเกิ้ง อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน รวมระยะทางประมาณ ๖๘๘ กิโลเมตร
โดยทั้งก่อนและระหว่างการเดินทาง ข้าพเจ้าได้ติดต่อประสานงานกับหลวงลุงพระปลัดสุพล อาภาธโร รองเจ้าอาวาสรักษาการแทนเจ้าอาวาสวัดดอยเกิ้งที่มีความคุ้นเคยกันดี ว่าจะไปขอพักจำวัด และให้โยมได้อาศัยนอนสักคืน (พร้อมด้วยอาหารเช้า) ซึ่งท่านก็ให้ความเมตตาต้อนรับเป็นอย่างดี
คณะเราใช้เวลาเดินทาง ๑๑ ชั่วโมงก็มาถึงวัดดอยเกิ้งประมาณหนึ่งทุ่ม เมื่อหลวงลุงได้มอบกุฏิให้ข้าพเจ้า และมอบห้องพักให้โยม ๒ ห้อง (ชาย/หญิง แยกกัน) จึงได้ขอตัวพักผ่อนเพราะความเมื่อยล้าจากการเดินทางทั้งวัน
 |
| กุฏิที่หลวงลุงมอบให้ข้าพเจ้าจำวัด |
 |
| ที่พักโยมเป็นบ้านแฝด ๒ ห้อง แยกชาย/หญิง |
เช้าวันรุ่งขึ้น (๖ ก.พ. ๕๗) ข้าพเจ้าและคณะตื่นมารับอากาศเย็นยะเยือกอย่างสดชื่น พร้อมกับอาหารเช้าคือข้าวคลุกกะปิที่หลวงลุงท่านได้เมตตาจัดเตรียมไว้ให้ เมื่ออิ่มท้องดีก็พร้อมและถึงเวลาเดินทางต่อ โดยก่อนเดินทางได้ประกอบกองกุศลเป็นปฐม คือได้ถวายจตุปัจจัยไทยธรรมแก่หลวงลุงพระปลัดสุพล อาภาธโร เพื่อแสดงมุทิตาจิตยินดีที่ท่านได้รับตำแหน่งเป็นรองเจ้าอาวาสวัดดอยเกิ้ง
 |
| ถวายจตุปัจจัยไทยธรรมหลวงลุงพระปลัดสุพล อาภาธโร |
สารบัญ "บินเดี่ยวไปกับสายลม 2557"
--บทนำ--
--บทที่ ๑ ถนนดำ--
--บทที่ ๒ เลื่อนมา เลื่อนไป--
--บทที่ ๓ ขึ้นเขา ลงห้วย--
--บทที่ ๔ ประสบการณ์--
--บทที่ ๕ โรงเรียนของหนู--
--บทที่ ๖ บุญบังเอิญ--
--บทที่ ๗ ประเดิม--
--บทที่ ๘ เสร็จภารกิจ--
--บทที่ ๙ อนุโมทนา--
--บทนำ--
--บทที่ ๑ ถนนดำ--
--บทที่ ๒ เลื่อนมา เลื่อนไป--
--บทที่ ๓ ขึ้นเขา ลงห้วย--
--บทที่ ๔ ประสบการณ์--
--บทที่ ๕ โรงเรียนของหนู--
--บทที่ ๖ บุญบังเอิญ--
--บทที่ ๗ ประเดิม--
--บทที่ ๘ เสร็จภารกิจ--
--บทที่ ๙ อนุโมทนา--
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น