หน้าเว็บ

วันเสาร์ที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

บินเดี่ยวไปกับสายลม 2557 หล่อพระและทำบุญบนดอย - บทที่ 5 โรงเรียนของหนู -

บินเดี่ยวไปกับสายลม ๒๕๕๗ หล่อพระและทำบุญบนดอย
- บทที่ ๕ โรงเรียนของหนู -

เราช้ากว่าเวลาที่นัดหมายไปครึ่งชั่วโมงพึ่งจะได้เดินทางออกจากบ้านห้วยมะน้ำมุ่งหน้าสู่โรงเรียนบ้านแม่หาดที่อยู่ห่างออกไป ๘ กิโลเมตร ซึ่งถ้าเป็นในเมืองคงจะใช้เวลาอย่างมากไม่เกิน ๑๐ นาทีเท่านั้น

วันนี้นอกจากข้าพเจ้า โยมชาลี โยมฟ้าแล้ว ยังมีพระอาจารย์ฮวด และปุ๊กคาเด็กวัด ร่วมเดินทางไปกับเจ้า "นิลมังกร" ที่มีแค่ ๔ ที่นั่ง จึงต้องมีการปรับตำแห่งการนั่งใหม่ ให้โยมชาลี โยมฟ้า และปุ๊กคา นั่งเบียดกันที่เบาะหลัง พระอาจารย์ฮวดนั่งในตำแหน่ง Co-Driver ส่วนข้าพเจ้าจำเป็นต้องกระโดดข้ามฟากมาเป็น Driver เอง

เส้นทางระยะ ๘ กิโลเมตร แต่ไต่ระดับขึ้นเป็นส่วนใหญ่ บ้านห้วยมะน้ำอยู่ที่ระดับประมาณ ๕๒๐ เมตรเหนือระดับน้ำทะเลปานกลาง แต่ที่หมายของเรานั้นอยู่ที่ประมาณ ๙๒๐ เมตรเหนือระดับน้ำทะเลปานกลาง
กราฟสีเขียวช่องขวามือแสดงระดับความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง
ทางลูกรังแคบๆ ที่เต็มไปด้วยร่องลึกที่เกิดจากน้ำฝนไหลเซาะ ดูๆ แล้วบางร่องน่าจะลึกระดับเข่า ทำให้เจ้า "นิลมังกร" ต้องค่อยๆ คลานไปเรื่อยๆ คร่อมร่องบ้าง หลบข้างๆ ร่องบ้าง บางช่วงที่จำเป็นต้องเปลี่ยนไลน์ลงไปในร่องรถก็โคลงเคลงพอให้คนนั่งถึงกับต้องภาวนา "พุทโธแคล้วคลาด ธัมโมแคล้วคลาด สังโฆแคล้วคลาด" เรียกว่าเอาพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง

ช่วงต้นๆ ข้าพเจ้ายังไม่ค่อยชินกับเจ้า "นิลมังกร" เท่าไร จึงมีอาการกดคันเร่งเกินความจำเป็นพอให้คนนั่งอกสั่นขวัญหายบ้าง เพราะแม้ว่าจะเคยขับมาตั้งแต่ยังไม่ได้บวชก็ตาม แต่ว่าพอเป็นพระแล้วก็ไม่ได้ขับเลยร่วมๆ ๑๐ ปี ปีก่อน (๒๕๕๖) ที่ขึ้นมาแถบนี้ได้ขับแบบระบบไม่สมบูรณ์เท่าไร แต่ครั้งนี้ทุกระบบสมบูรณ์เต็มที่ กำลังเกือบๆ  ๑๐๐ แรงม้าจากเครื่อง G15A 1,500 cc ถ่ายทอดสู่ระบบขับเคลื่อนสี่ล้อหรือที่เรียกว่าเกียร์สโลว์ ๑๓๐๐ เฟืองท้ายเดิมๆ และยาง ๓๑ นิ้ว นับว่าเป็นส่วนผสมที่ลงตัวทีเดียว เมื่อเริ่มชินกับ "นิลมังกร" แล้วก็สามารถ "ปราบพยศ" ได้อย่างราบคาบ พาคณะเดินทางอย่างปลอดภัยตลอดเส้นทาง
"นิลมังกร" ระหว่างเส้นทางจากสบโขงขึ้นไปห้วยมะน้ำเมื่อปี ๒๕๕๖
เราใช้เวลาราวๆ ๕๐ นาทีก็มาถึง โรงเรียนบ้านแม่หาด หมู่ที่ ๗ ตำบลแม่สวด อำเภอสบเมย จังหวัดแม่ฮ่องสอน 

คุณครูและเด็กๆ ได้รอพวกเราอย่างใจจดจ่อ ระหว่างทางมีการ ว. มาถามถึงการเดินทางของเราเป็นระยะๆ  รองเท้านักเรียนพร้อมถุงเท้าที่ถูกส่งขึ้นมาก่อนหน้าหลายเดือน ถูกจัดเรียงบนโต๊ะหน้าเสาธง สิ่งของบริจาคในรถถูกขนลงไปเรียงไว้บนโต๊ะที่ยังว่างอยู่

ก่อนที่จะทำการแจกสิ่งของและทุนการศึกษาข้าพเจ้ากับพระอาจารย์ฮวดได้ร่วมประชุมกับคณะครู พ่อหลวง (ผู้ใหญ่บ้าน) อบต. เพื่อทำความเข้าใจ ๒ เรื่อง คือ ๑. เรื่องการทำเอกสารขอความอนุเคราะห์โต๊ะนักเรียนใหม่ที่ข้าพเจ้ารับเป็นผู้ประสานงานกับเจ้าภาพใหญ่คือ ดร.ชินเวศ สารสาส และ ๒. กำหนดการฉลองอาคารใหม่ของโรงเรียนที่ญาติโยมทางมาเลเซียได้ให้ทุนก่อสร้างผ่านมาทางพระอาจารย์ฮวด

หลังจากประชุมจึงได้เริ่มการแจกสิ่งของ เพื่อความรวดเร็วคุณครูจึงให้ข้าพเจ้ามอบรองเท้าให้กับตัวแทนนักเรียนเป็นปฐม ส่วนที่เหลือให้คุณครูดำเนินการต่อภายหลัง จากนั้นก็ได้มอบสิ่งของและเงินให้กับโรงเรียน ,ครู ,และนักเรียน โดยมีผู้ช่วยคือโยมฟ้า ทำหน้าที่แจกลูกอมแก่เด็กๆ
มอบรองเท้าให้ตัวแทนนักเรียน
มอบสิ่งของและเงินสดให้โรงเรียนและครู

แจกทุนการศึกษานักเรียน
โยมฟ้าช่วยแจกลูกอม
รายการสิ่งของและเงินสดที่ได้แจกไปมีดังนี้

๑. เงินสด ๕,๐๐๐ บาท
๒. คอมพิวเตอร์ ๑ เครื่อง ที่ได้รับมาจากโยมบุหงา จันทร์แก้มแก้ว
๓. เครื่องช่วยสอน (เครื่องขยายเสียง) พร้อมถ่านและแท่นชาร์จ
๔. เครื่องปั่นไฟขนาด ๒ แรงครึ่ง ๙๐๐ วัตต์ พร้อมออโตลู้ป
๕. หนังสือนิทาน ๖๐ กว่าเล่ม
--เหล่านี้มอบให้โรงเรียน

๖. เครื่องเขียนจำนวนมาก
๗. รองเท้า ถุงเท้านักเรียน ๑๕๐ ชุด
๘. ขนมปัง ๒ ปีป และลูกอมถุงใหญ่
๙. ทุนการศึกษา ๕,๕๖๐ บาท
--เหล่านี้มอบให้นักเรียน

๑๐. เงินสด ๖,๐๐๐ บาท
--มอบให้เป็นขวัญกำลังใจคุณครู

////////// นับว่าภารกิจหลัก ๑ ใน ๒ ประการของเราได้สำเร็จลุล่วงลงด้วยดี ขออนุโมทนากับผู้ร่วมบุญทุกๆ ท่าน //////////

หลังจากเสร็จสิ้นการมอบสิ่งของต่างๆ แล้ว เราได้เดินไปดูความคืบหน้าของการก่อสร้างอาคารโรงเรียนหลังใหม่ที่มีกำหนดจะทำพิธีฉลองและส่งมอบในวันที่ ๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
อาคารโรงเรียนบ้านแม่หาดหลังใหม่ที่กำลังก่อสร้าง
เราใช้เวลาที่นี่ได้ไม่นานนักก็ต้องรีบออกเดินทางต่อ เพราะว่าเรายังมีที่หมายอีกหลายที่ มีภารกิจอีกหลายอย่างที่ต้องกระทำ รวมทั้งภารกิจหลักของการเดินทางครั้งนี้คือการมาหล่อพระ "หลวงพ่อทันใจ"

--โปรดติดตามตอนต่อไป--

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น