บินเดี่ยวไปกับสายลม ๒๕๕๗ หล่อพระและทำบุญบนดอย
- บทที่ ๔ ประสบการณ์ -
ต้องขอสารภาพตามตรงว่าอากาศหนาวเหน็บบนดอยนั้นทำให้ข้าพเจ้าไม่อยากจะลุกออกมาจากถุงนอนเลย เช้าวันนี้ (๗ ก.พ. ๕๗) เลยตื่นเอาเวลา ๖ โมงเช้า ปลดเปลื้องภาระธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย ทำนู่นนิด นี่หน่อย ชาวบ้านก็ทะยอยกันนำข้าวปลาอาหารมาทำบุญที่วัดเนื่องจากวันนี้เป็นวันพระ
สิ่งของหลายอย่างที่ข้าพเจ้าขนใส่รถมา มีเครื่องกันหนาว หมอน ร่ม และบริขารอื่นๆ สำหรับพระภิกษุ ตลอดจนกาแฟ ไมโล ยาสามัญ สบู่ แชมพู ยาสีฟัน แปรงสีฟัน น้ำยาทำความสะอาด เทียน ธูป ฯลฯ ถูกขนมาวางรวมกับสิ่งของที่ชาวบ้านนำมาถวายเป็นสังฆทาน
ข้าวปลาอาหารและเครื่องสังฆทาน |
รับศรัทธาญาติโยมบ้านห้วยมะน้ำ |
หลังจากเสร็จพิธีทำบุญวันพระ ยังพอมีเวลาผ่อนคลายอิริยาบถ โยมชาลีและโยมฟ้าที่มาด้วยกันถือโอกาสนี้สนทนากับพระอาจารย์ฮวดถึงที่มาที่ไปว่าทำไมท่านถึงได้มาสร้างสำนักอยู่บนดอยสูง อยู่ในป่าลึกอย่างนี้ และแถมไม่ได้สร้างเพียงแห่งเดียว แต่สร้างแล้ว ๔ หมู่บ้าน ๓ จังหวัด (ประวัติของท่านดูในวีดีโอที่อยู่ใน "บินเดียวไปกับสายลม 2557ฯ -บทนำ-")
สนทนากันเพลินจนเวลาล่วงไปเกือบๆ เพล วันนี้มีกิจนิมนต์ต้องไปฉันเพลงานแต่งงานของคนในหมู่บ้าน ปกติชาวปกาเกอะญอแต่งงานจะไม่มีพิธีสงฆ์ แต่เจ้าบ่าวคนนี้เป็นลูกศิษย์พระอาจารย์ฮวด จึงจัดถวายเพลพระด้วย ได้ยินว่าวันก่อนจัดถวายเพลที่บ้านเจ้าสาว วันนี้จัดถวายเพลที่บ้านเจ้าบ่าว
เจ้าบ่าวมานิมนต์ที่วัดพร้อมขอโทษขอโพยที่มาช้าเพราะมัวแต่ต้อนรับแขกที่มางาน เราไปถึงบ้านงานจึงไม่ได้สวดมนต์อะไรมากแค่ให้ศีลแล้วให้ถวายทาน ฉันเสร็จอนุโมทนาให้คู่บ่าวสาวกรวดน้ำ ชะยันโตให้ ๓ จบ ซัดดอกไม้แทนพรมน้ำมนต์ และให้โอวาทธรรมเล็กน้อยสำหรับคู่แต่งงาน (ฆารวาสธรรม) ซึ่งทั้งหมดนี้พระอาจารย์ฮวดให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำทั้งสิ้น เรียกว่าใช้งานคุ้มเลยทีเดียว
ทั้งพิธีทำบุญวันพระตอนเช้าและฉันเพลงานแต่งงานบนดอยนี้ เป็นประสบการณ์ที่ดีของข้าพเจ้าเลยทีเดียว แม้จะเคยไปงานประเภทเดียวกันนี้มานับครั้งไม่ถ้วน แต่เมื่อมาต่างที่ต่างถิ่นก็อดตื่นตาตื่นใจไม่ได้
ตั้งแต่เมื่อวาน (๖ ก.พ. ๕๗) พระอาจารย์ฮวดได้ ว. ไปนัดหมายกับทางโรงเรียนบ้านแม่หาดว่าจะขึ้นไปถึงเวลา ๑๑.๓๐ น. แถวๆ นี้ไม่มีสัญญาณมือถือสักค่าย ระบบไหนว่าแน่ๆ ขึ้นมาบนนี้บอดทั้งหมด แต่ว่า อบต.แม่สวด ใช้วิทยุสื่อสารเครื่องแดง (CB 245 MHz) ที่ประชาชนทั่วไปสามารถมีและใช้ได้ถูกต้องตามกฎหมาย ทางพระอาจารย์ฮวดจึงพออาศัยติดต่อตามหมู่บ้านต่างๆ เพื่อประสานกิจการงานได้สะดวกพอสมควร
กว่าเราจะฉันเพลเสร็จก็เป็นเวลาเกือบๆ เที่ยง แล้วจึงต้องรีบออกเดินทางไปที่โรงเรียนบ้านแม่หาด จุดหมายหลักแห่งหนึ่งของการเดินทางครั้งนี้
--โปรดติดตามตอนต่อไป--
สนทนากันเพลินจนเวลาล่วงไปเกือบๆ เพล วันนี้มีกิจนิมนต์ต้องไปฉันเพลงานแต่งงานของคนในหมู่บ้าน ปกติชาวปกาเกอะญอแต่งงานจะไม่มีพิธีสงฆ์ แต่เจ้าบ่าวคนนี้เป็นลูกศิษย์พระอาจารย์ฮวด จึงจัดถวายเพลพระด้วย ได้ยินว่าวันก่อนจัดถวายเพลที่บ้านเจ้าสาว วันนี้จัดถวายเพลที่บ้านเจ้าบ่าว
เจ้าบ่าวมานิมนต์ที่วัดพร้อมขอโทษขอโพยที่มาช้าเพราะมัวแต่ต้อนรับแขกที่มางาน เราไปถึงบ้านงานจึงไม่ได้สวดมนต์อะไรมากแค่ให้ศีลแล้วให้ถวายทาน ฉันเสร็จอนุโมทนาให้คู่บ่าวสาวกรวดน้ำ ชะยันโตให้ ๓ จบ ซัดดอกไม้แทนพรมน้ำมนต์ และให้โอวาทธรรมเล็กน้อยสำหรับคู่แต่งงาน (ฆารวาสธรรม) ซึ่งทั้งหมดนี้พระอาจารย์ฮวดให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำทั้งสิ้น เรียกว่าใช้งานคุ้มเลยทีเดียว
ทั้งพิธีทำบุญวันพระตอนเช้าและฉันเพลงานแต่งงานบนดอยนี้ เป็นประสบการณ์ที่ดีของข้าพเจ้าเลยทีเดียว แม้จะเคยไปงานประเภทเดียวกันนี้มานับครั้งไม่ถ้วน แต่เมื่อมาต่างที่ต่างถิ่นก็อดตื่นตาตื่นใจไม่ได้
รับถวายภัตตาหารจากคู่บ่าวสาว |
คู่บ่าวสาวกรวดน้ำ |
ซัดดอกไม้แทนพรมน้ำมนต์ |
กว่าเราจะฉันเพลเสร็จก็เป็นเวลาเกือบๆ เที่ยง แล้วจึงต้องรีบออกเดินทางไปที่โรงเรียนบ้านแม่หาด จุดหมายหลักแห่งหนึ่งของการเดินทางครั้งนี้
--โปรดติดตามตอนต่อไป--
สารบัญ "บินเดี่ยวไปกับสายลม 2557"
--บทนำ--
--บทที่ ๑ ถนนดำ--
--บทที่ ๒ เลื่อนมา เลื่อนไป--
--บทที่ ๓ ขึ้นเขา ลงห้วย--
--บทที่ ๔ ประสบการณ์--
--บทที่ ๕ โรงเรียนของหนู--
--บทที่ ๖ บุญบังเอิญ--
--บทที่ ๗ ประเดิม--
--บทที่ ๘ เสร็จภารกิจ--
--บทที่ ๙ อนุโมทนา--
--บทนำ--
--บทที่ ๑ ถนนดำ--
--บทที่ ๒ เลื่อนมา เลื่อนไป--
--บทที่ ๓ ขึ้นเขา ลงห้วย--
--บทที่ ๔ ประสบการณ์--
--บทที่ ๕ โรงเรียนของหนู--
--บทที่ ๖ บุญบังเอิญ--
--บทที่ ๗ ประเดิม--
--บทที่ ๘ เสร็จภารกิจ--
--บทที่ ๙ อนุโมทนา--
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น